17 Temmuz 2010 Cumartesi

Ebe Seviyesine Yükselemeyen Ara Sıçanın Dramı

Hayata dair çok fazla lanet olası yaşanmışlıklar vardır, bunlar maalesef gece yatınca yatakta debelenirken kişinin aklına birden geliverir. Öncelikle kafanın üzerinde yanan bi ampül şeklinde belirse de uykusuz geçecek günlerin habercisi olabilir.

İyi bi işin olabilir, toplumda gıpta edilen bi yaratıksın belki de hatta güzelsin ne bilim yakışıklısındır da, ben onu bilemem. Ancak kendi vicdani hesabında sürekli atmaya çalıştığın goller bi şekilde direkten dönüyorsa; çevren için cevher olsan da kendi nazarında yeni sıçılmış dumanı üzerinde bi bok bile olmayabilirsin.

Bu nedenle gardını en yüksek seviyeye çıkarıp, mürafaa durumunda bile horoz kesilen bir canlı gibi görünsen de bi yerde delik var demektir. Hayatta ebe olamayıp, hep arasıçanı kalmak da böyle bir histir. Mutlu değilsindir bir kere. Para ve mevki ile mutlu olabilen onca küçük yaratığa imrenirsin çoğu zaman ki bunlar seni mutlu etmez. Mükemmeliyetçi yanını bi yana bırakıp tarım toplumunun insanının yaşamına yaklaşan bi dozda hayatını düzenlersen, belki benim gibi sen de ebe olma yönünde müspet bir adım atabilirsin. Elim sende. Ebe......

3 yorum:

  1. sarı çıtırım yazılarının müptelası olmaya başladım,kalemin kuvvetli yazmayı bırakma sakın emi! :):)

    YanıtlaSil
  2. Teşekkürler, dediğim gibi iddiam yok, maksat gönüller bir olsun. Eyvallah!

    YanıtlaSil
  3. bayıldım ben bu yazıya, haberin olsun

    YanıtlaSil